Technika analizy zwana „Overbalance” jest dość powszechnie stosowana. Analizuje się kolejne korekty w trendzie i jeśli kolejna jest zbyt głęboka, to jest to sygnał, że z trendem dzieje się już coś złego, zaczyna się odwracać na przeciwny. Oczywiście nie działa to w tak oczywisty i skuteczny sposób, jednak nowe trendy często zaczynają się od silnych impulsów (momentum) zrywających z bieżącym szumem. Można zatem analizować odchylenia od szczytów/dołków, które sygnalizują rozpoczynające się nowe przeciwne trendy.
Za wskaźnik dający sygnał wzrostowy można przyjąć stosunek aktualnej ceny zamknięcia do minimalnej ceny zamknięcia za dany okres, krocząco. Analogicznie za wskaźnik dający sygnał spadkowy można przyjąć stosunek ceny maksymalnej za dany okres do ostatniej zamknięcia, również krocząco. Zatem mamy dwa wskaźniki, gdzie jeden pokazuje wzrosty, a drugi spadki-jako konieczne wzrosty do ich odrobienia. W czasie hossy linia wskaźnika wzrostów będzie ponad linią wskaźnika spadków i vice versa. Należy jeszcze określić parametr czasu, czy nawet go zoptymalizować, a ponadto można sprawdzić, czy „to co ma działać” polega na relacji ( >,<) obu wskaźników, czy na samym wybijaniu (dojściu do) nowych maksimów (impet). Polem działań będzie index WIG. Poniżej wspomniany index z dwoma wskaźnikami z parametrem 250 sesji, niebieski „up”, czerwony „down”.
Na pierwszy rzut oka wskaźniki oddają trafnie obraz sytuacji. Jednak czy równie trafne byłyby wskazania inwestycyjne lepiej sprawdzić traktując wskaźniki jako system transakcyjny. Zajmujemy pozycję „long” gdy up>down+s, a „short” gdy up+s<down, gdzie parametr „s” służy jako filtr zmniejszający ilość fałszywych lokalnych zamian miejsc obu wskaźników. Parametr czasu optymalizowany będzie na zakresie 10-300 sesji z krokiem 10 sesji, a parametr filtra 0-10%, z krokiem 1%. Poniżej najlepsza linia Equity (kapitału), pod względem UPI(Ulcer Performance Index), {choć będzie silnie korespondować z geometryczną stopą zwrotu}.
Powyższe zestawienie indexu Wig z linią kapitału wskazuje na pewien potencjał w działaniu na podstawie podanych wskaźników. Roczna stopa zwrotu wynosi tu 9,2% z obsuwą 25,5% poprzez 9 transakcji, 7 trafnych. Przyjmuję prowizję (w jedną stronę) 0,5%. Optymalnymi parametrami okazały się: rama czasowa 230 sesji oraz filtr 5%.
Przejdźmy teraz do samego osiągania przez te wskaźniki wartości maksymalnych z n-sesji, gdzie „n” będzie optymalizowana. Czyli pozycja „long” jeśli wskaźnik „up” osiąga wartość największą z n-sesji oraz pozycja „short” jeśli wskaźnik „down” osiąga wartość najwyższą z n-sesji. Poniżej wykres na optymalnych parametrach: czasowym dla wskaźników oraz czasowym dla okresu osiągania wartości maksymalnych.
Wykres ten również wskazuje na trafne działanie wskaźników. Tutaj stopa zwrotu wyniosła 12,2% przy obsuwie 21,4% , a wykonano 6 trafnych transakcji. Optymalne parametry wyniosły 260 sesji dla czasu do obliczania wskaźników oraz 230 sesji dla czasu na osiąganie przez nie wartości maksymalnych.
Wniosek jest taki, że w ramach czasowych rzędu 230-260 sesji należy zwracać uwagę na układ siły wzrostów i spadków i na to czy nie osiągają one coraz wyższych wartości.
Nie zaszkodzi zatem zerknąć na tego typu wskaźnik liczony dla 250 sesji z zaznaczonymi liniami wartości maksymalnych. Poniżej wykres z takimi wskaźnikami dla 250 sesji z indexem Wig.
Moim zdaniem są to proste wskazania, które jednak porządkują obraz sytuacji, która obecnie nie wygląda zbyt optymistycznie. Otrzymane wartości czasowe dały wytyczne co do rocznego ujmowania sytuacji, którą przecież można dodatkowo rozgrywać lokalnie używając innych technik. Warto oczywiście poszukiwać dalej rozwiązań ułatwiających inwestowanie, natomiast generalnie polecam stosowanie nawet prostych metod ilościowych. Dzięki nim można uzyskać konkretne i obiektywne wskazania.
